Al een aantal jaren komen huurders van wooncorporatie Vestia bij LiS met klachten over onderhoud van hun woningen. En niet alleen dat, maar ook met klachten over de houding van Vestia tegenover hun klachten. Vestia zegt maar al te vaak dat er helemaal geen klacht gemeld is en als de klacht al wordt aangehoord, dan gebeurt er weinig tot niets. Omdat publiciteit dan vaak het laatste redmiddel is vroeg LiS toen aan Hart van Holland een artikel aan die klachten te wijden. Dat artikel leverde prompt een reactie van Vestia op: men herkende zich niet in die klachten. Toen LiS vervolgens in Hart van Holland hier een duidelijk commentaar op gaf kwam er eindelijk telefonisch contact met een boze manager van Vestia. LiS sprak toen af om een enquête te houden over de kennelijk zo onbekende onderhoudsstaat van de woningen en deze aan Vestia te geven en gezamenlijk een onderhoudsplan daaruit op te stellen.
De enquête was simpel: er werd gevraagd naar:
- de verwarmingsinstallatie
voldoende warm, te warm, te koud - de warmwatervoorziening
wordt de douche wel warm? - het hang en sluitwerk
deuren en kozijnen - de woningen last hadden van condens of schimmel.
Er kwamen meer dan 200 formulieren binnen uit alle straten waar Vestia woningen heeft. Zo kwam een duidelijk beeld naar voren: menigeen klaagde over het aanzien van de flats: trappenhuizen met afgebroken treden en verveloze kozijnen en ook waren er heel wat mensen die klaagden dat de verwarmingsketel niet meer goed werkte. Die mensen klaagden ook dat voor die ketel de monteur niet kwam of wel kwam maar zei niet aan reparatie te beginnen omdat de ketel niet meer goed was. Hang- en sluitwerk gaf een wisselend beeld. Voornamelijk kleine reparaties die door de wijkbeheerder konden worden gedaan (en ook wel gedaan werden) maar het verfwerk.
En dan condens en schimmel, dé meest indringende klacht. Er waren bewoners die aangaven er geen last van te hebben, maar daar tegenover stonden verhalen van bewoners die kasten en zelfs hele kamers buiten gebruik moesten stellen omdat de wanden helemaal zwart waren van de schimmel. En hoe reageerde Vestia daarop volgens de huurders? “Ze kwamen langs en spijkerden er planken over heen” hoorden wij, maar ja, dan kwamen ze tenminste nog langs. Telefonisch werd de klacht maar al te vaak afgedaan met “Dan moet u meer ventileren” en als je dan zei dat je elke dag de ramen open had zeiden ze “Dan ventileert u te veel!”
Dat stond allemaal te lezen in de formulieren, maar of dat nog niet genoeg info bood liet Vestia ook zelf een onderzoek naar de oorzaak van de schimmel instellen door een landelijk bureau. Daar werden 17 willekeurige woningen voor aangewezen als steekproef. De resultaten van dat onderzoek houdt Vestia nog altijd voor zichzelf, maar wel mocht LiS komen kijken in een woning die was onderzocht en vervolgens opgefrist volgens de richtlijnen van het rapport. Dat in die woning schimmel was geweest erkende Vestia dus wel! Maar al die andere woningen? Die woningen die niet bij die steekproef van 17 waren betrokken , maar wel van die meer dan 100 huurders zijn die in onze enquête aangaven last van schimmel te hebben? Vestia zegt dat als die huurders een klacht indienen de klacht verholpen wordt. Maar… zegt Vestia we krijgen helemaal geen klachten.
En het onderhoudsplan dat opgesteld zou worden met medewerking danwel inzage van LiS? De manager waarmee dat was afgesproken is inmiddels vertrokken. En zo min als van de klachten heeft Vestia van afspraken over onderhoudsplannen gehoord. LiS heeft inmiddels via Bewoners!HiS aandacht voor de situatie gevraagd en werkt ook samen met de gemeente om Vestia in beweging te krijgen. Dat lijkt te gaan lukken: Vestia is hier en daar aan het opknappen geslagen. Maar contact hierover , laat staan het gezamenlijk opstellen van plannen, het blijft moeilijk. Maar LiS geeft niet op en blijft zich inzetten voor een behoorlijke hygiënische huisvesting van de huurders van Vestia! Ook het komende jaar valt er dus nog veel voor LiS te doen.