De onderwerpen op de agenda van de voorlaatste vergadering van de gebiedscommissie in de huidige samenstelling leek weinig punten te bevatten die voor reuring konden zorgen. Dat bleek een misvatting.

De eerste twee bewonersinitiatieven werden nog zonder veel discussie gehonoreerd. Dat betrof de meerkosten als gevolg van aanvullende eisen van gemeentewerken voor de jeu de boule baan bij Borghave (blij dat we als Bewoners!HiS hierin een bemiddelende rol konden spelen) en een bijdrage voor een drietal Diner Chantants in het Huis van de Wijk in Arcadia. Beide aanvragen werden met ruime meerderheid van stemmen aangenomen.

Datzelfde gold ook voor een forse bijdrage voor een kunstwerk onder het viaduct van de A20 dat in het kader van het eeuwfeest van de bewonersorganisatie Terbregge’s Belang was aangevraagd. De gebiedscommissie vond het een prima idee en een meerwaarde hebben voor (deze toegang naar) het gebied.

De nieuwe rayondirecteur, opvolger van gebiedsdirecteur Hammink, moest echter bij deze aanvraag en de beslissing van de commissie een aantal kanttekeningen plaatsen die het hele project (waaraan door een groot aantal mensen al ruim anderhalf jaar gewerkt was) op losse schroeven kon zetten. De op 1 januari jongstleden in functie zijnde rayondirecteur mevrouw Fix gaf aan dat zij opdracht van het college had gekregen om bij dergelijke gebiedsinitiatieven het participatiebudget van de commissie te beheren en toe te zien op de rechtmatigheid en doelmatigheid van dat budget. Dit onderhavige subsidieverzoek zou niet voldoen aan de uitgangspunten van het participatiebudget, vooral omdat het een materiële investering was en geen activiteit die was gerelateerd aan doelen en acties opgenomen in het gebiedsplan of wijkactieplan.

De discussie die vervolgens ontstond spitste zich toe op de onduidelijkheid en de interpretatie van een aantal regels, ook bij de commissieleden. De vertegenwoordigers van Terbregge’s Belang gaven aan dat de lange weg die zij langs vele ambtelijke en vooral digitale wegen hadden moeten afleggen naar allerlei doodlopende paadjes leidde. De gemeente Rotterdam stak de Belastingdienst daarbij naar de kroon: “leuker kunnen we het niet maken, maar makkelijker al helemaal niet!”.

Natuurlijk had de commissie begrip voor de positie van de nieuwe rayondirecteur die aangaf deze aanvraag eerst aan een collegiale toetsing te willen onderwerpen. Maar ook was er veel begrip voor de vertegenwoordigers van de bewonersorganisatie die achteraf gezien goedbeschouwd al anderhalf jaar ‘aan het lijntje waren gehouden’. Hoewel de gebiedscommissie vrijwel unaniem met deze aanvraag instemde, weten de aanvragers nog steeds niet waar ze aan toe zijn. Mevrouw Fix beloofde in elk geval zo spoedig mogelijk uitsluitsel te zullen geven.

Ook het volgende agendapunt gaf reden tot flinke discussies en het nodige onbegrip. De aanvraag voor een hockeyveldje voor jonge buurtkinderen in het Argonautenpark was door Stadsbeheer afgewezen. De argumenten daarvoor bleken niet voor iedereen even helder, maar de realisatie van zo’n veldje paste anderszins wel in de uitgangspunten van meerdere gemeentelijke beleidsnotities. Onbegrip alom dus, waarbij het leek alsof Stadsbeheer haar eigen regels volgt, een eigen koers vaart en geen rekenschap wil houden met andere gemeentelijke beleidskaders, noch wensen van bewoners of opvattingen van de gebiedscommissie. In elk geval alle aanleiding om met dit cluster in gesprek te gaan.
Mocht dat niets opleveren dan behoort zelfs een formele bezwaarprocedure tot de mogelijkheden. Wordt dus ook nog vervolgd.

Hierna volgde de presentatie van een door IDEM opgesteld gebiedsbeeld, waarin de situatie op terreinen als integratie, discriminatie en emancipatie in het gebied werd beschreven en werd vergeleken met het stedelijk beeld. Een rapportage die zo weinig vragen opriep, dat de samenstellers de commissieleden maar gingen bevragen….

Het ongevraagde advies inzake het niet behalen van saldo nul luchtkwaliteit was op 15 februari naar het college gezonden. In dit advies werd de wethouder dringend verzocht er bij de minister op aan te dringen de maximum snelheid tot 80 km/h te beperken om zodoende de schade nog zoveel mogelijk te beperken. Voor wat Bewoners!HiS betrof had dit advies nog krachtiger geformuleerd mogen zijn richting een ook op dit dossier, falende wethouder. Voor ons was de stellingname en de reactie van de wethouder (“ook bbq-ende bewoners dragen bij aan….”) goedbeschouwd gewoon kiezersbedrog.

Staande de vergadering werd bekend dat diezelfde wethouder gelukkig wel een ander advies van de commissie had overgenomen. Dat betrof de parkeerproblematiek rond het Plaswijckpark, waarbij parkeren in de Meidoornweide en enkele andere groengebieden definitief van de baan is. De door de commissie voorgestelde oplossing om de tennisbanen van LTC Plaswijck bovenop een parkeerdek aan te leggen en daaronder een parkeergelegenheid voor 200 tot 300 auto’s te realiseren werd door de wethouder omarmd. Uitvoering zal echter waarschijnlijk nog de nodige inspanningen en tijd vergen.

Het gebiedsverslag, de 12-maandsrapportage en de wijkactieplannen 2018 voor zowel Schiebroek als Hillegersberg leverden weliswaar ook de gebruikelijk discussie op, maar vormden uiteindelijk geen probleem en werden in vrijwel ongewijzigde vorm aangenomen.

De vraag om in te stemmen met het door Stadsontwikkeling (SO) vervaardigde Inrichtingsplan (IP) voor de ontsluiting van het vernieuwde RET-complex op de Ceintuurbaan zou als een hamerstuk worden afgedaan indien Ton van Eijsden van Bewoners!HiS daar niet enkele kritische kanttekeningen bij had geplaatst. Besloten werd dat hij met vertegenwoordigers van SO het plan nog eens zou bespreken en zijn deskundigheid op verkeersgebied was voor de gehele commissie aanleiding hem mandaat te verlenen om daarna wel of niet met dit IP in te stemmen.

De gevraagde jaarlijkse bijdrage voor de Cultuurscout kon op veel instemming en waardering van de commissie rekenen. Wel maakte mw. Van der Sluis op formele gronden bezwaar tegen een in haar ogen ongecontroleerde besteding van die bijdrage en de onduidelijke relatie van cultuuraanvragen, die via de cultuurscout lopen dan wel als bewonersinitiatief worden ingediend, maar daarin stond ze alleen.

In de rondvraag werden door Ton van Eijsden van Bewoners!HiS nog enkele vragen gesteld over enkele tegenstrijdigheden in het rapport Plan Schiebroek-Zuid 2017-2019. De ambtelijke conclusie dat “de woningen in Schiebroek-Zuid rijp voor de sloop zijn” was volgens hem niet alleen te kort door de bocht maar ook tegenstrijdig aan de in dat zelfde rapport verwoorde beleidsvoornemens van de corporaties. Belangrijkste was echter de vraag op welke wijze de in deze notitie geformuleerde doelstellingen moeten worden gehaald en vooral wie daarvoor aanspreekbaar en verantwoordelijk is.